Miriam

  Otom Cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli wybawiłem ciebie i posłałem przed obliczem twoim Mojżesza, Aarona i Miriam (Mi 6,3)

Miriam, siostra Mojżesza i Aarona, kobieta, której imię oznacza “Umiłowana przez Jahwe”, została nazwana prorokinią narodu wybranego. Ciekawe jest, że z definicji prorok to ten, kto tłumaczy, objaśnia aktualne działanie Pana Boga. Miriam zostaje nazwana prorokinią, wtedy gdy prowadzi inne kobiety, przewodzi im i włącza we wspólne uwielbienie. Miriam prorokini, siostra Aarona, wzięła bębenek do ręki, a wszystkie kobiety szły za nią w pląsach i uderzały w bębenki. A Miriam intonowała im[…] (Wj 15, 20). Kobiecość Miriam w głęboki sposób objawia się w radosnym uwielbieniu rzeczywistej działalności Boga, a w szczególności w tym, iż jej osobista modlitwa przyciąga innych, prowadzi do oddania chwały Jedynemu. Prorokini publicznie wyznaje swoją wiarę, głosi o tym jak osobiście doświadczyła wielkości Boga.

  Życie Miriam bardzo ściśle związane jest z rodzeństwem. Gdy Mojżesz jako niemowlę zostaje w koszu puszczony z nurtem rzeki to właśnie Miriam go ratuje. Dzięki interwencji siostry życie Mojżesza zostaje ocalone. Miriam, choć ukazana w cieniu brata od wczesnych lat wyróżnia się odpowiedzialnością i troską o najbliższych. Od początku jej kobiecość jest budowana na niezwykle silnych wartościach więzi z rodzeństwem. Przepełniona bożą siłą, uzdolniona i umocniona gotowa jest ryzykować i poświęcać się dla najbliższych.

  Warta uwagi jest również pokora Miriam z jaką przyjmuje swoje powołanie. Owszem jest jedną z przywódczyń narodu wybranego, aczkolwiek nadal jest podległa młodszemu bratu. Akceptuje to i wraz z rodzeństwem podąża nie do końca zrozumiałą drogą Pana Boga.

Otwiera usta z mądrością, na języku jej miła nauka.
Prz 31, 26


Zuzanna Znajda